- dezawuować
- [дезавуовачь]
vдезавуювати
Słownik polsko-ukraiński. 2014.
Słownik polsko-ukraiński. 2014.
dezawuować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dezawuowaćwuuję, dezawuowaćwuuje, dezawuowaćany {{/stl 8}}– zdezawuować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} cofać swoje poparcie dla kogoś, kwestionować dane wcześniej upoważnienie w jakiejś sprawie, nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dezawuować — ndk IV, dezawuowaćwuuję, dezawuowaćwuujesz, dezawuowaćwuuj, dezawuowaćował, dezawuowaćowany «nie uznawać czyjegoś prawa do jakichś działań, do występowania w czyimś imieniu; cofać aprobatę, kwestionować upoważnienie» Dezawuować czyjeś publiczne… … Słownik języka polskiego
dezawuowanie — n I rzecz. od dezawuować … Słownik języka polskiego
zdezawuować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dezawuować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień